Wołyńskie

Województwo wołyńskie – województwo II Rzeczypospolitej istniejące w latach 1921–1939 ze stolicą w Łucku.

Województwo zostało utworzone 19 lutego 1921 roku z terenów wchodzących w skład zachodniej części Guberni wołyńskiej. Największą zmianą terytorialną w ciągu istnienia województwa było przyłączenie 16 grudnia 1930 roku powiatu sarneńskiego z województwa poleskieg. W 1938 roku powierzchnia województwa wynosiła 35 754 km². Poza Łuckiem, głównymi miastami były Równe (największe miasto), Kowel, Krzemieniec, Ostróg, Włodzimierz i Dubno.

Podział administracyjny

Powierzchnia powiatów według stanu na 1939 r., w przypadku wcześniejszego zniesienia lub zmiany przynależności wojewódzkiej powiatu na ostatni rok istnienia w ramach danego województwa. Liczba ludności na podstawie spisu powszechnego z 1931 r., w przypadku powiatów zniesionych lub przeniesionych przed tą datą, dane ze spisu powszechnego z 1921 r.

Powiat	Pow. km²	Mieszk.	Miasto powiatowe	Mieszk.
Województwo wołyńskie
dubieński (lub dubnowski)	3275	226 700	Dubno	12 696
horochowski	1757	122 100	Horochów	5991
kostopolski (od 1925) ²	3496	159 600	Kostopol	6523
kowelski	5682	255 100	Kowel	27 653
krzemieniecki	2790	243 000	Krzemieniec	19 997
lubomelski	2054	85 500	Luboml	4111
łucki	4767	290 800	Łuck	37 737
ostrogski (do 1924) ³	818	56 595	Ostróg	12 975
rówieński ²	2898	252 800	Równe	40 788
sarneński (od 1930) ¹	5478	181 300	Sarny	7587
włodzimierski	2208	150 400	Włodzimierz	24 609
zdołbunowski (od 1925) ³	1349	118 300	Zdołbunów	10 228
¹ 16 grudnia 1930 r. przyłączono do woj. wołyńskiego powiat sarneński z woj. poleskiego (Dz.U. 1930 nr 82 poz. 649).
² 1 stycznia 1925 r. utworzono powiat kostopolski z części powiatu rówieńskiego (Dz.U. 1924 nr 68 poz. 655).
³ 1 stycznia 1925 r. przemianowano powiat ostrogski na zdołbunowski (Dz.U. 1924 nr 68 poz. 655).